Dün iki ayrı yerde iftar verildi. Bunlardan birincisi daha önce şu anki yetimlerimizin gelmiş olduğu diğer bir islamik ve aynı zamanda da birçok yetimin kaldığı bir okul.

Okul içler acısı. Duvarlarda ne bir sıva ne de bir boya var. Sanki kaba inşaat bittikten sonra hemen eğitime başlanmış ve o gün bugündür de hiçbir fiziki çalışma yapılamamış. Yatılı kalan ve dışardan gelenlerle birlikte sayı üç yüzü buluyor. Ama iftar sırasında yaklaşık 170 kişi vardı. Yaklaşık 170 masum...Diğer bir iftar verdiğimiz yerde hemen bu yetimhanenin yakınında arada kalmış bakımsız ama çoluk çocuk kadın erkek150 kişinin namaz kılmaya çalıştığı bir mescid.

Gittiğimizde ilk önce namazı eda ettik. Omuzlarımız o kadar birbirine çarpıyordu ki aklıma sahabe efendilerimiz namaz kılarken omuzlarındaki elbiselerin yıprandığı geldi. Önde erkekler arkada kadınlar ve dışarda da çocuklar hep birlikte namazı kıldık. Sonrasında iftarlar dağıtıldı. Rabbim buralarda uzun süre kalıp bu manada hizmetlere vesile kılsın dileğiyle oradan da ayrıldık. 

Aytaç Karaman
Çare Derneği Uganda Temsilcisi